wcale wcale

Słownik języka polskiego PWN*

wcale wcale I pot. «taki, który w zupełności odpowiada mówiącemu»
wcale wcale II pot. «w sposób w zupełności odpowiadający mówiącemu»
wcale I
1. «partykuła podkreślająca, że wyrażony w zdaniu sąd zaprzeczony mówiący uważa za prawdziwy, wbrew przypuszczeniom, że mogłoby być inaczej, np. Nie twierdzę wcale, że on coś takiego powiedział.»
2. pot. «partykuła, wraz ze słowem nie, zaprzeczająca temu, co ktoś powiedział, np. Te spodnie są za szerokie. – Wcale nie, teraz się takie nosi.»
wcale II
1. «przysłówek komunikujący, że dany stan rzeczy nie przysługuje obiektowi w najmniejszym stopniu, np. Wcale się nie opaliłaś.»
2. pot. «przysłówek komunikujący, że dana cecha przysługuje obiektowi w stopniu wystarczającym, np. Mają wcale niezłe mieszkanie.»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego